Door Jantien Ritsema.

Ende vot, dat kun je wel zeggen. Dit stukje is geschreven aan de andere kant van de wereld zo'n 20.000 kilometer vanaf Meedhuizen. Tien uur tijdverschil en zo anders dan Nederland. Hoge bergen met besneeuwde toppen met daarvoor groene heuvels met miljoenen schapen en koeien. Ijsblauwe zee met witte stranden, baaien met honderden eilandjes en het is nu herfst. De bladeren veranderen van kleur, de kou komt eraan. De t-shirts en korte broeken kunnen in de tas blijven, de truien en regenjas mogen eruit. Rara, waar ben ik....

Nieuw Zeeland! En wie ben ik? Jantien Ritsema, dochter van Wim en Suus, zusje van Erik en Tom. Wim en Suus wonen in Geefsweer en daar ben ik opgegroeid. Jarenlang met heel veel plezier op de OBS Meedhuizen gezeten (vanaf 1982 als ik het goed heb), daarna in Appingedam naar het Ommelander College en de HBO-V afgemaakt in Groningen. Sinds een aantal jaren ben ik verpleegkundige overal en nergens, nu werkzaam in Groningen op een spoedeisende hulp. Nu? Nee, nu even niet...

Nu ben ik voor negen maanden een ende vot, een rondje om de wereld aan het maken. In november begonnen en alweer een half jaar van huis. Waar ik tot nu toe geweest ben? Eerst in zuidoost Azie voor drie maanden, namelijk Thailand, Maleisie en Vietnam. Daarna twee maanden Australie, vanaf Perth naar Alice Springs, van Adelaide naar Melbourne. Nog een oud dorpsgenootje ontmoet in Dimboola, Ceus Wolthuis en zijn gezin. We stopten met de bus in zijn dorp en terwijl ik naar buiten kijk, zie ik hem lopen. Wat een toeval! Ik ben een paar nachtjes bij hun blijven logeren, heel leuk en gezellig!

Nu dus in Nieuw Zeeland, beide eilanden in twee maanden en als toetje Noord Amerika, te beginnen in Los Angeles en omgeving voor een maand en daarna naar New York en omgeving voor drie weken en steek in de tussentijd nog even over naar Canada voor een weekje om Siert Bruggers en familie te bezoeken. Mijn ouders zullen daar dan ook zijn. Klinkt decadent allemaal he, is het natuurlijk ook wel, maar het kan tegenwoordig allemaal. Vroeger was dit waarschijnlijk onmogelijk en had je geen geld over voor dit soort dingen, nu behoort het tot de mogelijkheden.
Zeulend met een rugzak die bijna groter is dan ikzelf, slapend in hostels, vaak in meerdere persoonskamers. Levend op een laag budget, want heb natuurlijk wel gespaard, maar niet zoveel dat ik in deze maanden kan leven zoals thuis. En het is ook een beetje een sport om zoveel mogelijk te kunnen doen voor zo weinig mogelijk geld. En ik moet zeggen dat aardig lukt, heb al heel veel gedaan en heel veel gezien. En heb talloze mensen van over de hele wereld ontmoet met dezelfde doelen en levenstijl. Vele malen mijn naam gespeld (wist niet dat Jantien zo'n lastige naam is over de grens), mijn route uitgelegd en vele malen afscheid genomen. Waar het in Nederland nog vrij uniek was wat ik ging doen, is het hier vrij normaal. Bijna iedereen die ik spreek doet hetzelfde als ik of doet dezelfde route andersom.

Het ene na het andere land, ze zijn allemaal stuk voor stuk prachtig. Vele indrukken, supermooie natuur en aardige mensen. Elk land heeft weer zijn eigen charme en geen enkel land is mooier dan de ander, ze verschillen enorm van elkaar.

Over drie maanden ga ik weer terug naar huis, dan is het weer mooi geweest. Vele ervaringen rijker, veel geleerd. En ben ik hierna uitgereisd? Nee...het zit en blijft in mijn bloed. Er zijn nog zo veel plekken te bewonderen en te ontdekken! Het zal wel een tijdje duren voordat dat weer kan, eerst weer hard aan de slag en sparen.

Als iemand vragen heeft omtrent een wereldreis of een van de landen of iets anders, kun je me altijd mailen:
( Mailadres opvragen via "Contact" formulier)