Column Godlieb
Vrouw Heinneman
Friday 11 April 2008

Vrouw Heinneman (Rechts boven)Beste lu,

Door dhr. Godlieb.
Meschain hebn joe ’t stukje in ’t Nijsblad leesn over ons draaimeuln. Ik kreeg nog aal wat reaksies van olle Midhoesters. Van ain wil ik joe wat meer verteln. De olste Midhoester belde mie op.
Vrouw Heinneman, dik 91 joar. Verschaidn  lu in ’t dörp kinn heur nog wel. Zai woont al joarn in bejoarnhoes in Sibboern. D’r zit heur nog niks in weeg.

Zai lopt nog as ’n kiewiet en swimt as ’n snouk, moar din mit kop boovm woater. Elke dag lopt zai om en noabie ’n kilometer en zai swimt ainmoal in week in Hoogezand – in ’t daipe wel te verstoan. Zai was traauwt mit Jan Heinneman. Zai woonn eerst in dörp, loater op Wilderhof. Bie ’t older worn gingn zai weer trug noar ’t dörp.Toun heur man te tied oet kwam ging zai noar Sibboern. Vrouw Heinneman is geboorn in ’n hoeske in Meulnloan – nou Essenloan .Doar staait nou ’n nei hoes. Toun zai vair of vief joar was is de femilie verhoest noar de Hoofdstroat. Heur olders begonn toun mit ’n nering en ’n cafè. Vrouw Medemoa  mit heur dochter en schoonzeun woonn doar nou, noast de schoul.

Lees meer...
 
Schrieverij
Wednesday 27 June 2007
Beste lu,

As eerste wil ik het mit joe hebb’n over de kop van mien stukje. ‘k Wil de kop groag verandern. ’k Haar ‘t er ook over mit Jan Kiewiet. Wie kwaamn op prietproat. Moar toun ik over mien onderwaarp noadocht vond ik dat beslist gain prietproat. ‘k Verander het nou moar in schrieverij.
Woarom? Columnschrievers waarn en binn minsen as Carmiggelt van Het Parool, Piet Grijs van Vrij Nederland en nait te vergeetn Jan Blokker. Aandere krantn begonn d’r ook mit en zo kreegn wie ‘n leger van column- schrievers. Bie ‘t lezen kreegn je kromme toonn en dee het joe zeer aan oogn. Kiek moar ains in Dagblad van het Noorden, din waitn joe genogt. Dus doarom wil ik groag dat ‘t opschrift verandert. ‘n Vlag mot de loading dekkn.
Lees meer...
 
Mit ons draaimeuln
Tuesday 20 March 2007
GodliebBeste lu,

Begun jannewoari kwam Thessa bie mie mit ’t verzuik om oaf en tou ’n stukje te schrievm veur de kraant. Zai vertelde mie dat wat lu weer begonn waarn mit de dörpskraant. “k Har ’t wel docht.” As ter knipt en nog ains knipt din spijn de Midhoesters zuk achter hakn en begunn weer vanneis. Zo is’t nou en zo is’t aaltied west. Ik woon nou meer als fattig joar in’t dórp, dus ik kin der wel over mitproatn.
Lees meer...