Door Erik Wilderman. 

Als ik aan Herman Kugel denk, dan denk ik toch aan één van de markantste Midhoesters die in ons dorp hebben gewoond. Geboren en getogen heeft Herman zijn plaats verdiend in de “Midhoester” geschiedenis.
Herman heeft vele jaren in het huis gewoond tegenover de winkel van Albert en Eka waar nu Marcel Jonkman en Sarah Kuiper wonen.
Het gezin Kugel bestond naast Herman uit moeder Corrie, dochter Emma, dochter Corrie en zoon Reint-Jan. In de beginjaren werd het voorhuis bewoond door de grootmoeder van het gezin.

Herman werkte in de 70’er jaren in de sloop- en grondverzet (fa. Willie van der Laan Meedhuizen) als bevlogen en kundig kraan machinist. Een privé ongeluk eind jaren ‘70 zorgde ervoor dat  Herman onherstelbare knie blessure opliep, waardoor hij werd afgekeurd.
Vanaf dat moment kon je Herman, met zijn onafscheidelijke wan-delstok, vaak tegenkomen in het dorp. Hij maakte met iedereen een praatje en zijn herkenbare lach schalde vaak door de straten. Hij was altijd bereid iedereen te helpen en was meesteruitvoerder van de sociale controle. Iets wat we mijns inziens als dorp toch wel  een beetje missen.

Ik bel met Herman Kugel en hoor een lange Jaaaaaa. Ik roep: “hé Herman, hoe is het?” Hij herkent mijn stem gelijk en stemt dan ook direct in met mijn verzoek voor een interview. Het lijkt hem erg leuk eens herinneringen op te halen. Herman geeft aan dat hij net is verhuisd en mij graag de nieuwe woning wil laten zien.

25 oktober 2007 13:45 uur.
Ik rij vanaf Beerta naar Oostwold over de Goldhoorn. Aan de rechterkant een paar boerderijen en aan de linkerkant een hofje met diverse woningen. Een houten bordje wijst me de Goldhoornhof aan. Ik kijk bij nummer 14 naar rechts en zie een uitbundig zwaai-ende Herman. Ik loop naar de voordeur. Herman gebaart echter dat ik achterom moet gaan. De deur staat al open. Als ik binnen kom komt Corrie al uit de keuken en begroet mij allerhartelijkst. Een breedlachende Herman zit in de hoek van de kamer op een stoel. De rollator staat naast hem. Ik geef hem een hand en installeer mij aan de tafel. De koffie pruttelt en een leuk deuntje komt uit de radio. We praten wat en Corrie geeft mij met gepaste trots een rondleiding door het huis.

Corrie (62 jaar) & Herman (66 jaar). Hoe gaat het met jullie?
Herman: Redelijk. In januari 2007 heb ik een beroerte gehad. Ik ben daardoor van de trap gevallen en mijn heup gebroken. Pas 2 weken na de eerste heupoperatie zijn ze er achter gekomen dat ik een beroerte gehad heb. Daar revalideer ik nu van. Op dit moment heb ik geen controle over mijn rechterbeen. Dat is gelukkig wel het enige wat ik eraan heb overgehouden.
Ik heb kortgeleden een nieuwe heup gekregen. Het is nu de bedoeling dat mijn linkerbeen krachtiger wordt zodat ik weer mobiel word en Meedhuizen een keer kan bezoeken. Heb ik vorig jaar ook al gedaan met mijn scootmobiel. Op dit moment kan ik niet zonder rollator lopen. Mag ook niet in de auto, alleen met een speciale taxi kan en mag ik vervoerd worden.
Corrie: Met mij gaat alles goed. Wel heel druk met Herman zo. Hij bestelt maar koffie en haalt nooit eens wat voor mij. Herman lacht op zijn zo bekende wijze…

Jullie wonen nu in Oostwold. Hoe lang wonen jullie hier al?
Corrie: We zijn twee maanden geleden verhuisd van Midwolda naar Oostwold, omdat Herman na de beroerte een traplift nodig had. Dat werd de gemeente te duur, dus we moesten verhuizen naar een aangepast huis. Gelukkig stond in Oostwold een leuke woning vrij waar alles gelijkvloers is. Het bevalt ons goed. Het uitzicht over de landerijen is fantastisch.
Herman: We hebben ook een beter contact met de buurt. Dat komt ook omdat het eigenlijk een hofje is, waardoor we snel en goed zijn opgenomen.

Wanneer zijn jullie uit Meedhuizen gegaan?
Corrie: 1 september 2002 was onze eerste dag buiten Meedhuizen
Herman:. Exact 5 jaar hebben we in Midwolda gewoond (bijna aan het nieuwe meer) en sinds 1 september 2007 wonen we nu hier.

Wat was eigenlijk de reden om te verhuizen uit Meedhuizen?
Herman’s gezicht betrekt en hij kijkt naar Corrie.
Corrie: We moesten in Meedhuizen veel verbouwen aan onze woning, wat voor ons onhaalbaar bleek. We vroegen daarom aan voor één van de huurhuisjes op de Schaapbulterweg. We hebben als eerste een aanvraag gedaan bij de woningstichting Delfzijl. Hans Wich heeft deze persoonlijk nog gebracht, maar tot onze stomme verbazing kregen we geen woning toegewezen. Voor de bejaardenhuisjes hebben we ook geprobeerd in te schrijven, maar de woningstichting Delfzijl gaf aan dat we daar weinig kans op maakten want mensen uit Delfzijl hadden voorrang i.v.m. de sloop in Delfzijl. Onze dochter Corrie maakte ons toen attent op meerdere woningen in Midwolda, waaruit we een leuke hoekwoning gekozen hebben. We waren echter gefrustreerd omdat we drie keer afgewezen werden.
Herman vult aan: We woonden net twee dagen in Midwolda, zegt Reint-Jan dat we een brief van de woningstichting Delfzijl ontvangen hebben en dat we een bejaardenwoning in Meedhuizen toegewezen kregen, maar helaas… dat was te laat.
Als de woningstichting eerder gereageerd hadden we nu nog in Meedhuizen gewoond.
Er valt een korte stilte. Ik merk dat Herman en Corrie nog steeds moeite hebben met de situatie.

Hoelang hebben jullie eigenlijk in Meedhuizen gewoond?
Herman: ik heb er 61 jaar gewoond. Ik ben geboren in Meedhuizen op de plek waar nu Schelto Wolf zijn huis heeft. Daar stond toen een groot huis. Tuil heeft er later een nieuw huis gebouwd. Ik heb in dat huis 14 jaar gewoond. Tegenover ons woonde Sikko Meijer (de kozijnenmaker). Ik ben op veertienjarige leeftijd verhuisd naar de boerderij in het midden van het dorp. Deze boerderij is later verkocht aan Kamminga. Nu woont de familie van der Berg er. In 1964 zijn we getrouwd en hebben we 1 jaar in Farmsum gewoond bij de moeder van Corrie.
Corrie: Vervolgens hebben we, vanwege Herman zijn werk, 2 jaar in Hoogezand gewoond….
Herman schreeuwt: op een flat 3 hoog!
Corrie vervolgt: ….en in 1967 zijn we als gezin in Meedhuizen gekomen in het huis op de hoofdstraat Hayo de Vries heeft ons nog verhuisd. Onze oudste dochter Emma was er al en ik was zwanger van Corrie. Zowel Corrie als Reint-Jan zijn in Meedhuizen geboren.
Herman: Het huis aan de Hoofdstraat was toendertijd van mijn vader en later heb ik het gekocht. Oma woonde aan de voorkant van het huis, terwijl wij het achterhuis hadden.

Wat is jullie het meeste bijgebleven van Meedhuizen?
Herman: Dat er vroeger heel veel winkels waren. Zo waren er 3 bakkers (Bakker Meter, Klink-hamer en Haak), 2 kruideniers (Dijk, later Wildeman en Schans-sema later Heino Jonk en nog later Nico Medema), 2 fietsenmakers (De Vries en Stam), 1 schoenmaker (Wolt), 2 smeden (Telkamp en Hartog, later Wieringa), een post-kantoor (Doesburg), een kapper (Meijer), een boderijder (mijn opa Geert Kugel), een transportbedrijf (Bakker), 2 manifacturen winkels (stof en knopen etc van Dove Knelis en mevr. Stalman), 1 bedrijf in  stenen (o.a. grafstenen), een timmerfabriek (Dijk), een schildersbedrijf (Wilkens),  een klompenmaker (Aikema) en een petroleumhandel (Stam)
Corrie: Hoe konden ze allemaal bestaan? Wat mij het meeste is bijgebleven is het wandelen door de bossen met ons hondje en het zwemmen in het kanaal.

Wat missen jullie het meest?
Corrie: De mentaliteit van de mensen. In Meedhuizen was alles gemoedelijker en waren de mensen behulpzamer. In Midwolda kwamen we naast buitenlanders te wonen, met wie we geen contact hadden. De saamhorigheid is hier minder als in Meedhuizen
Herman: Ik mis het meeste de sfeer. Zoals vroeger toen we met het gehele dorp bezig waren met erebogen, versierde wagens e.d.

Hebben jullie in die 5 jaar wel eens overwogen terug te gaan?
Herman veert op: Ze hoeven me echt niets aan te bieden. Ik ga zo weer terug.
Corrie: De bejaardenwoningen zijn me eigenlijk te klein. Er is geen mogelijkheid voor het plaatsen van schuurtje voor de opslag van Herman z’n scootmobiel.
Nu is het te laat, we gaan echt niet nog eens verhuizen. We komen er niet meer terug om te wonen.
Herman: hohohoho. Ik ben nog niet zo ver. Wederom een korte stilte. Ik verander snel het onderwerp.

Hoe gaat het met de kinderen?
Herman: Goed.
Corrie: ja.. goed. We hebben 6 kleinkinderen en sinds 6 maanden zelfs een achterkleinkind. Met verjaardagen is het lekker druk met wel 22 mensen.

Hebben jullie het nog wel eens met de kinderen over Meedhuizen?
Corrie: Ja. Reint-Jan wou ook graag in Meedhuizen wonen, maar is ook afgewezen voor de huurwoningen op de schaapbulterweg.
Herman: Op verjaardagen praten we nog wel eens over Meedhuizen
Corrie: Ja, pas achteraf beseffen we hoe gezellig het was in Meedhuizen. Hoe gemoedelijk en leuk.

Komen jullie nog wel eens Meedhuizen?
Herman: Jazeker! Ik kom nog geregeld bij Geert, Eka & Albert, Bob, Henny. De laatste keer was ik zelfs op mijn scootmobiel. Maar nu is het wat moeilijk met mijn revalidatie. Ik wil wel heel graag bij deze twee plaatsen reserveren bij Eka voor de winkel om te kunnen genieten van de komende schoolfeesten en de versierde wagens.
Corrie: Jaaa….. leuk.

Willen jullie nog wat zeggen tegen de inwoners van Meedhuizen?
Beide: Groeten aan een ieder.

Herman en Corrie… bedankt. Het was heel gezellig en ben zeker van plan vaker herinneringen op te halen. De koffie was heerlijk en ik weet dat de deur in huize Kugel altijd open staat Midhoesters.
Herman en Corrie vinden het geweldig als er iemand langskomt.

Erik Wilderman