Ralf en Charlotte
Friday 26 June 2009

Ralf en CharlotteDoor Frans Hetterscheid.

Het laatste grote nieuwbouw project dat ik mij kan heugen zal toch wel de Maarkampen  zijn geweest en met een nieuw project op stapel wordt Meedhuizen mondjes maat steeds iets groter.
Alhoewel... in de tussenliggende periode zijn er hier en daar toch stiekem wat huizen bijgekomen, Meedhuizerweg, Essenlaan, en het huis van de nieuwe inwoners van deze Midhoester.

Charlotte van Krimpen(23) en Ralf Bos (31) wonen sinds begin maart aan de Schaapbulterweg 5 in ons dorp.
Zes jaar geleden hebben we elkaar ontmoet.' begint Charlotte, 'niet veel later ben ik bij Ralf ingetrokken. Hij had al een huisje in Appingedam. Zelf ben ik geboren en getogen in Groningen, ik kan je vertellen dat ik erg moest wennen aan de serene rust in Appingedam. De stap naar  Meedhuizen was minder groot en ik woon hier dan ook met veel plezier.

Afgestudeerd aan de MBOV werkt ze sinds drie jaar in het UMCG te Groningen als verpleegkundige op de afdeling chirurgie. 'Bij ons worden veel buikoperaties verricht, de meeste naar aanleiding van kanker. Je hebt leuke maar zeker ook de minder leuke momenten op onze herstel afdeling, gelukkig kan ik werk en privé goed van elkaar scheiden. Het half uurtje reistijd dat ik heb zie ik als een verplicht rustmoment en draagt daar zeker aan bij. Ik zou dan ook vandaag de dag niet meer terug willen naar de Stad.'

Ralf heeft zijn hele leven wel doorgebracht in dorpjes, hij is afkomstig uit Spijk geboren in Gasselte en met Appingedam als tussenstation nu dus hier beland. 'Ik moet eerlijk zeggen dat ik door de hectiek van alle dag nog niet verder ben gekomen met verkennen van het dorp dan deze straat verteld Ralf. Gedeeltelijk komt dat ook door mijn werk, ik ben na mijn opleiding AOT aan de Zeevaartschool gaan werken als productie technicus bij Electrabel (Eemscentrale). Daar werk ik nu ongeveer zeven jaar in continudienst.'

Ik vraag mij af hoe ze hier in Meedhuizen terecht gekomen zijn.
Ralf: 'Charlotte wil op termijn graag een paard, in Appingedam hadden wij daar de mogelijkheden niet voor dus ga je verder kijken in de omgeving of je ergens een boerderijtje kunt vinden of eventueel en stukje grond waar deze wensen wel mogelijk zijn. Op visite bij een verre achterneef, Rudy Bruins (tevens collega destijds), ergens begin 2007 hadden we het over onze plannen. Hij gaf aan dat er nog een kavel  te koop stond in Meedhuizen. We hebben geen tijd verspeeld en zijn direct gaan kijken.
Als je een beetje door de chaos heen keek was het precies wat wij zochten, het stond te koop bij een makelaar in Siddeburen maar met hem kwamen we er echt niet uit.
We zijn toen rechtstreeks in contact gekomen met de verkopende partij Arjan Vrij en na een paar mitsen en maren was het in onze handen.

En dan begint het, een hele strakke planning op papier gezet en een aannemer in de armen genomen. Plan was om in November 2007 met de bouw te beginnen. De gemeente werkte goed mee en het bestemmingplan dat zij hadden  liggen kwam overeen met onze wensen.
Maar dan het volgende station, commissie welzijn, die hebben er werkelijk geen kaas van gegeten. Op de tekening van het huis hadden we een dakkapel geplaatst met een aflopend dak, dit zou volgens commissie welzijn niet bestaan in het dorp Meedhuizen. Ook na meerdere telefoontjes bleef men bij dit standpunt en werdt er geen goedkeuring verleend. Ik ben toen even door het dorp gelopen en heb hier en daar wat foto's gemaakt met exact dezelfde bouwstijl. Vier maanden later lag er plots een vergunning in de bus, geen uitleg of niks.
De eerste vertraging was een feit en uiteindelijk kon de aannemer pas in Juni 2008 met de bouw beginnen. Aangezien we ons huis in Appingedam al hadden verkocht probeerde hij er alles aan te doen om het in December 2008 aan ons op te leveren.
We moesten ons oude huis in November verlaten en aangezien het huis nog niet klaar was zijn we in een caravan achter in onze schuur gaan bivakkeren.' 'Dat is wel even wennen.' zegt Charlotte, 'Alles wat je zo vanzelfsprekend vindt zoals stroom en water is beperkt aanwezig. We hadden wel wat stroom voor de verlichting en eventueel de TV of het koffiezet apparaat maar niet en en. Water kwam elke dag bij mijn schoonouders weg in emmers, het was echt even behelpen.
Begin januari zou het huis aangesloten worden op gas en licht door Essent, de buitenkant was klaar maar binnenin moest er nog van alles gebeuren dit lukte echter niet vanwege de vrieskou. Diezelfde vrieskou hielt Essent ook tegen, ze konden met goed fatsoen  geen spatel in de grond krijgen. Eind februari was het dan eindelijk zover en kon de aannemer binnen aan de slag. Hij heeft in anderhalve week echt alles schitterend afgewerkt we zijn er erg tevreden mee.

De droom die we begonnen zijn wordt langzamerhand werkelijkheid, we zijn nu buitenom begonnen met het terras, dat ligt er bijna in. Daarna de voor- en achtertuin en als alles dan klaar is kan ik gaan denken aan mij grootste hobby, een paard. zegt Charlotte.
Ralf is blij dat er nu eindelijk weer een beetje regelmaat komt. 'Stilzitten kan ik niet, maar op en gegeven moment ren je jezelf bijna voorbij.

Ik bedank Ralf en Charlotte voor ons gesprek en hoop ze wat vaker tegen te komen in het dorp nu deze grote klus bijna geklaard is.

 
< Vorige   Volgende >