Ideweer
Friday 11 April 2008

Ideweer
Fam. Rumpff
Op dinsdagavond 27 november rijd ik richting de boerderij op Ideweer om de familie Rumpff te interviewen. Ik ken André en Gina al langer als vandaag dus ik vraag me af wat André nu weer voor grap heeft bedacht. En ja hoor! Als ik door de schuur naar het woongedeelte loop, zie ik een A4´tje op de deur, waarop staat: Verboden toegang, eerste deur rechts. En waar kom ik uit: op het toilet!
Maar voor de mensen die de familie Rumpff niet kennen. Hieronder volgen hun bezigheden op Ideweer.

We hebben het eens even uitgezocht, maar welk gebied is Ideweer nu eigenlijk?
Met het telefoonboek er bij komen André, dochter Eline en ik er uit dat Ideweer eigenlijk bestaat uit de hele Ideweersterweg met uitzondering van Schaapbulten. Dus vanaf de dubbele woning van Janske Grunefeld tot aan Jans Boerma (snelweg) en van Hans Niehof (station) tot aan de boerderij van Jan Kuiper (snelweg)
 

André is geboren op Geefsweer, maar na een paar maanden is hij verhuisd naar de boerderij op Ideweer, waar hij nu al 45 jaar woont. Hij heeft de boerderij met 100 bunder land samen met zijn vrouw Gina overgenomen van zijn ouders. André en Gina  hadden een gemengd bedrijf met akkerbouw en tulpen. Voor het eerst dit jaar hebben ze de tulpen afgestoten.

Waarom hebben jullie dit gedaan?
Het tulpenbedrijf leverde steeds minder op en de prijzen voor het graan trekken weer aan omdat de voorraden in Brussel minder worden. Als je er iets naast wilt doen op deze grond, dan lukt je dat haast niet. Op het Hogeland zou dat misschien nog lukken, maar je moet tegenwoordig overal top in zijn. Wel zijn we aan het brainstormen of we er nog iets naast gaan doen, maar het blijft hier moeilijk.

Als jullie nu geen akkerbouwbedrijf hadden, woonden jullie hier dan nog?
Als boer zijnde heb je op Ideweer een ideale plek. Je woont vrij, hebt veel ruimte en geen last van buren. Als we geen boerenbedrijf hadden gehad, waren we dichter naar het dorp getrokken, want we missen af en toe toch wel de levendigheid in het dorp vertelt André.

Veel boeren zijn naar het buitenland vertrokken. Voelen jullie daar niets voor?
We hebben er wel eens aan gedacht, vertelt Gina, omdat ik een zus heb wonen in Texas, maar we hebben nooit serieus stappen ondernomen. Dit is een pachtbedrijf en dan is het moeilijk om naar het buitenland te vertrekken. Je hebt een buffer nodig, want je moet daar ook iets weer kopen.
André: Zolang hier inkomen is, kun je beter hier blijven. In het buitenland kom je ook van alles tegen en daar moet je ook hard werken en heb je ook met regels te maken.

Worden jullie niet eens gek van al die regels in Nederland?
Nu hebben ze weer bedacht dat we onze tank helemaal volgens de normen moeten isoleren omdat daar vloeibaar stikstof in zit. Ook moet je tegenwoordig alles bijhouden van de overheid. Bijvoorbeeld waar je je tarwe heen brengt en hoe je het koelt. Vroeger kon een boer alles aan de binnenkant van zijn sigarenkistje noteren, maar nu is het soms net alsof je als een misdadiger wordt bekeken.

Het lijkt me aardig druk een boerenbedrijf, maar hoe zit het met de winterperiode. Hebben jullie dan ook veel te doen?
Zomers werken we zeven dagen in de week in de drukste oogstperiode. In de winter is de druk van de ketel en dan hebben (er komt nu een enorme glimlach op het gezicht van André) ambtenarentijden. (Hij kan het niet laten). We gaan dan naar beurzen, plegen onderhoud en leveren producten zoals stro. In februari beginnen de eerste landbouwwerkzaamheden weer. Gelukkig kan ik weer volop voetballen bij Meedhuizen buiten het zomerseizoen

Want voetballen is zijn hobby, landbouwen zijn vak..
 
< Vorige   Volgende >